ویداوید - نمایش روشهای نوین درمانی

پی آر پی چیست؟

این روش درمانی مخفف Platelet Rich Plasma یا سرم غنی‌شده از پلاکت می‌باشد و اساس کاربرد این تکنیک استفاده از توان بیولوژیک بدن برای ترمیم خود در پاسخ به آسیب‌ها می‌باشد. پلاکت‌ها حاوی مواد رشدی و ترمیم‌کننده فراوان می‌باشند و تزریق مقدار غنی‌شده از آن (که با استفاده از پی آر پی به 5 برابر نرمال می‌رسد) می‌تواند موجب افزایش تعداد سلول‌ها و ترمیم بافت صدمه‌دیده خصوصاً در غضروف و لیگامانها شود و به همین دلیل پی آر پی یکی از کاربردهای اثبات‌شده و اساسی آن در آرتروز زانو و آرتروز مچ پا، صدمات منیسک و رباط‌های زانو، صدمات تاندون‌های شانه و التهابات و دردهای آرنج مانند آرنج تنیس‌بازان و التهاب فاسیای کف پا ( که به‌طور عامیانه به آن خار پاشنه می‌گویند) می‌باشد.

بر اساس تحقیقات انجام‌شده تزریق prp در زانو در 80% افراد دارای آرتروز زانو درجه 2 و 3 پاسخ داده و اغلب اثر آن تا 9 ماه ادامه می‌یابد و در این مدت میزان درد و مصرف مسکن در بیمار به‌شدت کاهش می‌یابد. تعداد تزریق معمولاً 2 تا 3 تزریق به فاصله 2 هفته الی یک ماه می‌باشد ولی تعداد دفعات تزریق برخلاف کورتن محدودیتی ندارد و می‌توان متناسب با نیاز بیمار انرا تکرار کرد. در مورد تزریق خار پاشنه و رباط‌ها و تاندون‌ها تعداد تزریقات پایین‌تر بوده و گاهی بیماران حتی با یک تزریق هم پاسخ می‌دهند.از حسن‌های مهم این روش این است که در صورت ایجاد اثرات مثبت در بیمار اثرات آن دائمی و درمانی می‌باشد و اثر آن صرفاً تسکینی نیست.

درواقع در پی آر پی سلول‌های فعالی را که در روند ترمیم یک ضایعه شرکت دارند را از خون جدا کرده و با غلظت بالا و درعین‌حال کنترل‌شده و متناسب با شدت بیماری، در مفصل تزریق می‌نمایند. اثرات درمانی این روش بعد از گذشت حدود 4 تا 3 روز از تزریق، شروع می‌شود ولی حداکثر اثر آن حدود 4-3 هفته بعد تزریق می‌باشد. حداقل 3 تزریق زانو و هرکدام بافاصله‌ی 4 تا 3 هفته، می‌تواند به درمان مناسب آرتروز زانو کمک شایان توجهی کند.

موارد ممنوعیت استفاده از پی آر پی

عفونت فعال در محل تزریق
اختلالات پلاکت و انعقادی
اختلالات ایمنی خصوصاً کانسر
کم‌خونی شدید

نکات مهم در رابطه با پی آر پی

بیمار باید 1 هفته قبل و 2 هفته بعد درمان داروهای ضد فعالیت پلاکت مانند آسپرین را قطع کند. همچنین انجام پی آر پی زانو را باید تا 2 هفته بعد از خوردن کورتن خوراکی و 4 هفته بعد از انجام کورتن داخل مفصلی به تأخیر انداخت. داروهای NSAID یعنی مسکن‌های از دسته بروفن، دیکلوفناک، ناپروکسن و داروهای مشابه باید 48 تا 72 ساعت قبل از تزریق قطع شود. استفاده از استامینوفن و پمادهای ضد درد قبل و بعد از تزریق ممنوعیتی ندارد. توجه شود که همزمانی برنامه توان‌بخشی 1 هفته بعد درمان جزء اساسی درمان می‌باشد و هم در حداکثری جواب پی آر پی تأثیر دارد و هم موجب حداکثری جواب درمان می‌شود.

شایع‌ترین بیماری‌هایی که پی آر پی در آن‌ها کاربرد دارد، عبارت‌اند از: